ἀνίσταμι

ἀνίσταμι

a act., set up, appoint c. acc. dupl. ἐμὲ δ' ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ Ἑλλάδι Δ. 2. 25.

b intrans. aor. 2, rise up, appear “μή τι νεώτερον ἐξ αὐτῶν ἀναστάῃ κακόν” (Wil. Schulze, Q. E. 431̆{2}: -στάσῃς Schnitzer: -στήσης, -ήσας, -ήσῃ, -αίη codd., Σ.) P. 4.155